martes, 5 de abril de 2011

Petardazo en mi pueblo


Bueno, el tiempo lo dice todo: 1:41,06, pero es que eso no es todo, en el km 17 estuve parado 10 minutos porque había abandonado, lo que pasa es que iba muerto, literalmente hablando, aunque saí a por todas, enseguida vi que no era mi día, tanta calor y sobre todo tanta humedad hicieron posible mi abandono momentáneo, pero después de esos diez minutos me dije: que leches! no va a ser ésta la primera prueba en la que tiro la toalla, así que arranqué en compañia de mi amigo Pepe Ros y directo a meta, tranquilo eso sí, pero por lo menos acabé.

La verdad que también el amago de lesión que llevaba desde hace dos semanas influyó, pero definitivamente el calor no es mi aliado, es superior a mi.

La foto es del momento en que hice el kit-kat, y la cara lo dice todo, en fin, de todas formas sabía que lo tenía difícil, asi que no me queda más que dar las gracias a todos los amigos y en especial a Marivi por sus fotos y sobre todo su simpatía.

Un saludo a todos y en especial a toda esa gente que no sabía que me leían, de verdad que es un honor para mi saberlo.

3 comentarios:

  1. Tampoco Miguel es un petardazo . Todas las carreras no son iguales y hay más carreras para quitarse la espina. A recuperar y a entrenar que nos queda mucho camino por correr.Un abrazo campeón .

    ResponderEliminar
  2. ESO ES QUE NO LLEVABAS LA ROJA ACUERDATE MAIKELLLLLLLLLL

    ResponderEliminar
  3. No em fas cas i les lessions passen factura, de totes maneres no ha estat mal i almenys has acabat, molt bé per tú xiquet!!!

    ResponderEliminar